danestaniha
اگر در مورد تولید فولاد به وسیلهی انواع کورهها و تجهیزات لازم، آشنایی داشته باشید، حتما میدانید که از ذوب قراضهها و ضایعات آهن نیز برای این امر استفاده میشود. ضایعات سنگین آهن به همراه قراضههای سبک آهنی برای شارژ کورههای ذوب مورد نیاز هستند. انواع قراضههای سنگین از مواد مختلفی بدست آمده و برای فراوری مجدد، جمعآوری و انبار میشوند. شما با استفاده از اطلاعات این متن، میتوانید تشخیص دهید که چه وسایلی از آهن سنگین تشکیل شده و ضایعات مربوط از آن استحصال میگردد.
قراضههای تولید شده که از وسایل آهنی دور ریختنی و فرسوده به دست میآیند، ویژگیهای مختلفی دارند. بر اساس این ویژگیها و مشخصات، این مواد را در انواع خاصی شناسایی و دسته بندی مینمایند. هر دسته از این قراضهها مربوط به نوع خاصی از آهن بوده که علاوه بر تفاوت با سایر انواع، استفادههای متفاوتی نیز دارد.
به طور کلی اقسام قراضههای آهنی را بر حسب دو شاخصهی کیفیت و مشخصات فیزیکی تقسیم بندی میکنند. ما در این مقاله به بررسی یک از انواع ضایعات آهن که در دسته بندی فیزیکی جای میگیرد، میپردازیم.
بر اساس چگالی، قراضههای آهن بدست آمده از وسایل فلزی را به سه دستهی کلی طبقهبندی میکنند:
این قراضههای آهنین دارای وزن مخصوص ظاهری 0.5 تا0.8 تن بر متر مکعب هستند.
این قطعات وزن مخصوصی در حدود بازهی 0.8 تا 1.0 تن بر متر مکعب دارند.
در خصوص این قراضهها، وزن مخصوص ظاهری بیشتر از 1.0 متر مکعب خواهد بود.
در ادامه به شما میگوییم که ضایعات سنگین آهن چیست و از چه موادی به دست میآید. همچنین طرز استفاده و بهکارگیری آنها در کورههای ذوب را مختصرا شرح میدهیم.
برای نام گذاری قطعات آهنی به ضایعات سنگین 1 یا 2 باید استانداردهای لازم بینالمللی در خصوص چنین قطعاتی سنجیده شود. چنانچه یک استاندارد بینالمللی مشخص میکند که به ضایعات آهن که ضخامتی بیشتر از 1.4 اینچ داشته و اندازهای کوچکتر از 60×24 دارند، ضایعات آهن سنگین 1 گفته میشود.
این گروه از قراضهها چگالی بالاتری نسبت به ضایعات دستهی دوم دارند. همانطور که در بالا گفته شد، قراضههای سنگین دارای وزن مخصوص ظاهری به میزان یک تن یا بیشتر از یک تن (1000 کیلوگرم) هستند. دانسیته یا چگالی چنین قطعاتی باید در حدود 600 تا 1200 کیلوگرم بر متر مکعب باشد.
مطابق با استانداردهای بینالمللی تصویب شده، به قطعات آهنی و سیاه گالوانیزه با ضخامتی بیشتر از 1.8 اینچ که اندازهای کوچکتر از 60×18 اینچ دارند، ضایعات سنگین آهن 2 گفته میشود. از این قطعات نیز در کارخانجات برای تولید فولاد در کورههای ذوب مخصوص استفاده میشود.
از ضایعات سنگین و سبک آهن برای تولید فولاد استفاده میشود. دو مادهی اولیهی عمده که برای ساخت فولاد مورد نیاز هستند، شامل آهن اسفنجی و قراضههای آهنی هستند. این مواد را در کورههای ذوب بارگیری کرده و با اعمال دمای بسیار بالا و شرایط خاص مورد نیاز، از آنها فولاد تولید میکنند. سپس فولاد مذاب را به قالبهای مخصوص تزریق میکنند تا به صورت شمشهای فولادی شکل بگیرد.
از قراضههای آهنی مختلفی در ساخت فولاد استفاده میشود. همانطور که در ابتدای متن گفتیم، قراضههای آهنی به سه دستهی سبک، متوسط و سنگین تقسیم میشوند که از تمامی آنها میتوان برای تولید فولاد استفاده نمود. اما در پاسخ به این سوال که لزوم دستهبندی مذکور چیست، در ادامه توضیح خواهیم داد تا متوجه تفاوتها بشوید.
به طور کلی شارژ کورههای ذوب بدین صورت انجام میشود که قراضههای سنگین و سبک که از هم جدا شدهاند، با ترتیب مشخصی درون کوره ریخته میشوند. به طور معمول پر کردن کوره یا همان شارژ کوره با استفاده از یکی از موارد جرثقیلهای آهنربایی یا سبدهای مخصوص صورت میگیرد. در هر حال، ابتدا ضایعات سبک یا اصطلاحا نرم آهنی که به هم پرس شده را درون کوره میریزند.
سپس ضایعات سنگین آهنی را که عاری از زنگ زدگی و ناخالصی هستند، به کورهی ذوب وارد میکنند.
به دو دلیل این ترتیب در بارگیری کوره رعایت میشود:
در این متن با انواع ضایعات سنگین آهن آشنا شده و به استفاده از آنها در صنایع و کارخانجات تولید فولاد اشاره کردیم. این قراضهها را به طور معمول مراکز جمعآوری ضایعات خریداری کرده و به کارخانجات تولید فولاد که دارای انواع کورههای ذوب فولاد هستند، میفروشند. استفاده از ضایعات سبک و سنگین آهن برای تولید فولاد یا به عبارتی بازیافت قطعات آهنی، کمک بسیار زیادی به حفظ سرمایههای ملی میکند. منظور از سرمایهها، منابع سنگ آهن، منبع انرژی و هزینههای مصرفی است.
danestaniha